حجاب

حجاب براى زن، به معناى ذلت نیست؛ بلکه به معناى عصمت و حفظ زن است و نه فقط عصمت و حفظ زن، بلکه عصمت و حفاظت زن و مرد هر دو است.

حجاب به معناى چادر نیست؛حجاب با چادر رابطه عموم وخصوص من وجه دارد  اما چادر در نزد ما ایرانى‏ها که زن‏هاى ما از قدیم داشتند، بهترین نوع حجاب است؛ بدون چادر هم حجاب ممکن است.حجاب به معناى پوشیدن سالم است‏ نه پوشیدنى که از نپوشیدن بدتر است. به تعبیرروایات، پوشیده عریان که در عین پوشیدگى، مثل انسان برهنه و عریان است. آن پوشیدن، به درد نمى‏خورد؛ حجاب نیست؛ پوشیدن سالم که سر و مو و گردن و بدن و تمام سر تا پاى بدن زن را پوشانده باشد؛ البته صورت و دو دست را بسیارى فقها مستثنا مى‏ دانند؛ البته در مواردى که صورت بدون آرایش و ساده باشد.

هر جورى که حجاب حفظ بشود، این نظر اسلام، تأمین شده است، این، یکى از پیش‏گیرى‏هاى اسلام است.اسلام در باب حجاب، پوشش را معین نکرده است؛ مقصود را معین کرده است. مقصود این است که دیدار زن و مرد و ملاقات طبیعى آنها، به صورت روزمره، تبدیل به یک عامل تحریک نشود و این، هدف اسلام است.
در کشورهاى اسلامى، خانم‏هایى هستند که مقیدند حجاب شرعى را که آیات قرآن به آن ناطق است، رعایت کنند؛ ولى شما ببینید همه آنها یک نوع رعایت مى‏کنند؛ متدین‏ها و مقیدهایشان را مى‏گویم؟ در کشورهاى شمال آفریقا حجابى دارند که شما اصلاً با آن آشنا نیستید؛ در کشورهاى شرقى، یعنى هند و پاکستان، حجابى دارند که باز هم شما با آن آشنا نیستید. اینها هم ناشى از همان شرایط فرهنگى و اجتماعى است.حجاب، به معناى منزوى کردن زن نیست‏.